BRUGPORTAAL
De Spijkenisserbrug vormt de verbinding tussen de eilanden IJsselmonde en Voorne-Putten. De eerste brug werd tussen 1900 en 1903 gebouwd. Het was een ruim 351 meter lange brug die bestond uit drie boogdelen en een draaibaar brugdeel. Het draaien van de brug gebeurde met de hand en nam veel tijd in beslag. In het midden van de brug lag het tramspoor van de Rotterdamsche Tramweg Maatschappij (RTM). In 1933 werd de brug omgebouwd tot hefbrug. In datzelfde jaar kwam ook de Groene Kruisweg gereed. Deze weg vormde de verbinding tussen Charlois en Den Briel. Vlakbij de Kromme Zandweg, Zuidland en Heenvliet werd een pendaal onder de rail aangebracht, die de brugwachter waarschuwde dat er een tram in aantocht was die de brug over wilde.
Hefbrug
De brug werd een obstakel voor het scheepvaartverkeer. Schepen moesten wachten als binnen 20 minuten een tram verwacht werd. Twee mannen waren bijna 10 minuten bezig om de seinen en de bomen te bedienen en de brug te openen. In de winter van 1929 hoefde niemand te wachten voor een open Spijkenisserbrug. De Oude Maas was bevroren; er kon geen schip door. Vele honderden schaatsers gingen het ijs op. Na de dooi kon er verder gewerkt worden aan het dieper maken van de Oude Maas, zodat ook grote zeeschepen naar Dordrecht konden varen. Iets waar we nu nog iedere dag de vruchten van plukken. In 1933 werd de draaibrug vervangen door heftorens. De vaarbreedte werd ook bijna het dubbele met 55 meter. De brug zelf was maar 4,5 meter breed. Onoplettende vrachtwagenchauffeurs reden hun wagen af en toe aan gort tegen de binnenportalen.
‘Nieuwe’ brug
In 1970 werd het Haringvliet afgesloten. Hierdoor nam de stroomsnelheid van het water onder de brug toe. Omdat de stroomrichting niet loodrecht op de brug-as stond werd de brug een gevaarlijke punt in het benedenrivierengebied. De rivier werd verbreed zodat de stroomsnelheid afnam en de stroming recht op de as van de brug kwam te liggen. De verkeersdruk nam toe. De brug bleef te smal en alleen een nieuwe brug kon een oplossing bieden. In 1978 was de bouw hiervan voltooid. Voor de bouw werden delen van de oude Moerdijkbrug gebruikt. Inmiddels heeft ook deze brug onvoldoende capaciteit voor een goede ontsluiting van het eiland. De ‘nieuwe brug’ heeft de bijnaam Brug der Zuchten overgenomen van zijn voorganger.
De buitenste brugportalen van de oude brug staan nu nog als monument op de oever. In 2020 werd het portaal aan de Spijkenisser zijde van de Oude Maas een gemeentelijk monument.