Rijksmonumenten

Burgemeester van der Minnelaan 3
Burgemeester van der Minnelaan 5
Burgemeester van der Minnelaan 12
Kaaistraat 2
Kaaistraat 4
Kerkplein 7
Kerkstraat 7
Kerkstraat 8
Kerkstraat 9
Kerkstraat 10
Kerkstraat 12
Landpoortstraat 2
Landserf 2
Ringdijk 12
Spuikade 1
Spuikade 2 (begraafplaats)
St. Anthonieplein 1
Visserszijde 7

Monumentwaardige gebouwen

Ingang begraafplaats Kerkplein

Beschermd stadsgezicht

Archeologie

Het Hof van Putten

Historie

Philippus Baldaeus

Cornelis de Witt

Willem Tichelaar

Geervliet was een nederzetting die vlakbij de Bernisse lag. Omdat de Bernisse een belangrijke route was voor de handel tussen Holland en Zeeland, groeide Geervliet uit tot een havenplaats met een levendige handel. Het dorp wordt in 1195 voor het eerst genoemd. Ieder schip dat het dorp passeerde, moest grafelijke tol betalen. Eerst bestond die tol uit een deel van de lading, later uit klinkende munt. De woningen in het oude deel van Geervliet herinneren nog aan deze welvarende tijd.

Beschermd stadsgezicht
In de 16^e eeuw begon het verval van Geervliet, dat veroorzaakt werd door de verlanding van de Bernisse. Het dorp groeide niet verder. Op 29 mei 1743 werd een groot deel van Geervliet door brand verwoest. Toch zijn er nog altijd sporen van het verleden terug te vinden. De oude kern is uit kunsthistorisch en geschiedkundig oogpunt bestempeld tot beschermd stadsgezicht. 

Polder
De oorspronkelijke polder Geervliet was groter dan tegenwoordig doet vermoeden. Bij het oude raadhuisje is de haven. Hiervandaan liep een dijk richting de huidige Ringdijk en Konijnendijk tot de grens van Spijkenisse. Aan de andere kant liep de dijk tot ver voorbij het Hartelkanaal. Rotterdam heeft in 1966 een groot deel van het Geervlietse grondgebied  vergraven om zowel het Voedingskanaal als het Hartelkanaal aan te kunnen leggen. Toen de Bernisse verlandde breidde het grondgebied van Geervliet zich uit.

Heren van Putten
In Geervliet stond het Hof van Putten, de residentie van de heren van Putten.  In 1308 verbonden Heer Nicolaas III van Putten en zijn gemalin Aleida van Strijen aan de kerk een kapittel. Dit was een groep geestelijken die het etmaal rond voor het zielenheil van de stichters moesten bidden. De kanunniken waren ondergebracht in een wooncomplex waarvan Landswerf deel heeft uitgemaakt. Het Hof van Putten werd rond 1832 afgebroken. In de grond zijn bij een opgraving sporen van het kasteel terug te vinden. Bovengronds is er niets dat aan het Hof van Putten herinnerd. Op het Hof werd ook rechtgesproken door de vierschaar. Bij de kerk is de schandpaal het enige wat hier nog aan herinnert.

Stadsrechten
Sweder, Heer van Abcoude en Gaesbeek, verleende op 4 april 1381 stadsrechten aan Geervliet. Het dorp (de stad) werd vervolgens omgeven door een stadsmuur met vier poorten en enkele torens. Op de enige overgebleven  muurtoren werd in 1383 een windkorenmolen gebouwd, de vroegste voorganger van de huidige molen. Dit was een standaardmolen, die in de 16e eeuw door twee andere houten molens werd opgevolgd. De huidige molenromp dateert van 1851. Onder de stelling zijn de schietgaten stille getuigen van de vroegere functie van de molen. Op de Ringdijk stond de Guldenpoort. Op het Tolpad staat nog een verborgen grenspaal, de oude grenspaal van het Land van Putten. Ter hoogte van het huidige Café Buitenzicht stond tot 1850 de Tolpoort.  In deze poort was ooit  de gevangenis van Geervliet gevestigd.  Op de hoek van de Noordwijk en de Oude Singel stond de Kalkpoort.

Geervliet kent maar liefst 28 gemeentelijke monumenten, waaronder veel woningen aan de Visserszijde, het St. Antonieplein, de Kerkstraat en de Tolstraat.